Alle dingen hebben tijd, maar Gods liefde eeuwigheid

Overdenking tijdens de eerste fysieke kerkdienst op 5 juli jl. na de coronapauze bij de Remonstranten Lochem-Zutphen

Bemoediging door ds. Claartje Slootmans

Aan deze woorden uit een lied van Paul Gerhardt (Lb 904, vertaling Ad den Besten) heb ik in de afgelopen maanden vaak moeten denken. De woorden troostten me en gaven me hoop. Als mensen zijn we gebonden aan de grenzen die tijd en ruimte ons stellen. Ons leven heeft daarmee vaak iets onafs. Maar dat is niet erg. Het hoort bij ons menszijn. En het geeft ook ruimte, ook al is het leuker en fijner om dingen af te ronden. Een gebreide trui is leuker dan een halve mouw, een gebakken koekje is lekkerder dan deeg dat in de koelkast blijft liggen, een kerkdienst waarbij we samen komen is leuker dan het ontwerp op papier.

Samen op 1.5 meter

We zijn blij dat we weer samen ter kerke kunnen gaan, ook al is het anders dan anders. Ik was blij afgelopen zondag weer veel vertrouwde gezichten te zien. En om weer in het gebouw te zijn, samen met anderen. Maar… het is ook een beetje onaf als er geen koffiedrinken is of een moment om met elkaar in gesprek te gaan.

Maar veel in het leven is onaf. En dat is niet erg. De sabbat is er juist voor gemaakt. We rusten niet pas als het werk af is, maar op een vast moment, op de zevende (of eerste) dag. We laten het werk het werk; wat onaf is, blijft nog even onaf.

Het onvolmaakte krijgt glans

‘Alle dingen hebben tijd, maar Gods liefde eeuwigheid.’ Deze woorden plaatsen het onaffe van het leven in het licht van de eeuwigheid. Dan ziet wat onaf is, er anders uit. Het onvolmaakte krijgt een glans. In wat onaf is, is iets anders verborgen. In het onvoltooide gaat het voltooide schuil. Misschien komt het niet in ons leven tot voltooiing, maar toch wel ooit. Benedictus spoort de beginnende monnik aan om God te vragen zijn goede werken ‘tot voltooiing te brengen.’ De mens begint, zet zich in met al zijn kracht en liefde, maar de voltooiing is aan God. Dat geeft ontspanning. Het leven is niet in alles maakbaar. Tegelijk is het ook een opdracht: we moeten wel beginnen. Maar wat wij beginnen, zal God voltooien. Daar getuigt Jezus van in het evangelie. Vanuit die hoop mogen we zingen: ‘alle dingen hebben tijd, maar Gods liefde eeuwigheid.’

Ds. Claartje M. Slootmans