Mijn God, wat vraag je van me?

We presenteren vandaag het nieuwe jaarthema 2024/2025 van de Remonstranten ‘Mijn God, wat vraag je van me?’ Michel Peters sprak met Jan Berkvens die er de bedenker van is. Hij is predikant in Hoorn en Oude Wetering en Projectleider Toekomst bij de Remonstranten.

Project

Het nieuwe project ‘Mijn God, wat vraag je van me?’ beoogt discussies die in het politieke veld of in de maatschappij om ons heen spelen in relatie te brengen met thema’s die vanouds bij onze kerk passen. We hebben als kerk immers een visie (of beter: visies) en opvattingen over bijvoorbeeld vrede, eerlijk delen, verdraagzaamheid, migratie en over de vraag hoe we op een goede manier met elkaar en de schepping moeten omgaan. Daar willen we mee voor de dag komen. De slogan is de paraplu waaronder verschillende thema’s en uitingen een plek kunnen krijgen.

Voor dit doel zijn vier korte filmpjes gemaakt. De eerste staat begin september online, de anderen volgen in de weken daarna. Deze filmpjes bevragen mensen in de voxpop-vorm (van vox populi, de stem van het volk). Een voxpop geeft in korte tijd dus een impressie hoe mensen op straat over een onderwerp denken. De vier onderwerpen zijn: waar maak jij je zorgen over?, vertrouwen, trots en schaamte en: wat moeten we nou toch met die kerk?

Aan het einde van elk filmpje komt een link in beeld die naar een pagina op de website leidt. Daar zijn toerustingsmateriaal over de theologische thema’s in de filmpjes, prikkelende blogs en suggesties voor boeken en films te vinden, waarmee in de lokale gemeentes gewerkt kan worden.

Bekijk hier de voxpops en lees al het begeleidende materiaal!

Interview

Hoe kom je op het thema ‘Mijn God, wat vraag je van ons?’
‘Als mens worden wij voortdurend met sociaal-maatschappelijke problemen om ons heen 
geconfronteerd. Hoe verhouden wij ons als mens en als gelovige tot de dingen die op ons af komen? Als we het milieu belangrijk vinden, wat wordt er dan van ons gevraagd? Als we ons hard willen maken voor homorechten, geldt dat dan ook voor de andere letters van de regenboogvlag en bijvoorbeeld ook polyamorie? Er zijn te weinig huizen in Nederland. Dat wordt door het huidige kabinet in verband gebracht met migranten en asielzoekers, maar is dat zo? De echte vraag is: hoe woon ik zelf eigenlijk? In Amsterdam woont 63% van de bewoners alleen in een huis of appartement. Het aantal vierkante meters per persoon is enorm toegenomen. Het is makkelijker om een zondebok te zoeken dan eens goed naar onszelf te kijken.

Deze en andere maatschappelijke dilemma’s gaan we vanuit onze christelijk-humanistische grondwaarden benaderen. U weet wel: je mag zijn wie je bent, je doet ertoe als mens, we hebben zorg voor elkaar vanuit onze collectiviteit. Dat betekent soms ook tegen de maatschappelijks stroom in zwemmen en tegen de verharding om ons heen een ander beeld neerzetten van tolerantie, begrip en mildheid voor elkaar’.

De filmpjes zijn neutraal, in de zin dat ze puur meningen van mensen op straat weergeven over een thema en geen christelijke boodschap hebben. Waarom heb je hiervoor gekozen?
‘Ik vind onze boodschap belangrijk en niet de afzender van die boodschap. Remonstranten zijn christelijk-humanisten. Wij gebruiken christelijke bronnen (bijbel, verhalen, kunst, gesprekken) voor de manier waarop we in het leven willen staan. Dat betekent dat we de ander in de samenleving willen blijven zien, zoals Jezus dat deed in het hele Nieuwe Testament: omkijken naar elkaar, de zwakkeren aandacht geven, de ander niet vijandig benaderen, niet-egoïstisch leven. Die noties staan onder druk in onze samenleving. Dat tegengeluid is onze meerwaarde en onze opdracht als kerk. Velen van ons doen vrijwilligerswerk, maar die mensen zeggen er nooit bij dat ze remonstrant zijn. Ik ben heel erg van de film. Elke film heeft één of meer boodschappen, het gaat erom dat die boodschappen overkomen. Het nieuwe van de vorm van de voxpop is dat we via de sociale media een uitwerking in de wereld kunnen bereiken die we normaal niet hebben. Onze (christelijke, vrijzinnige) visie op de thema’s komt terug in het toerustingsmateriaal en de blogs die we via de website aan gaan bieden en waarnaar we natuurlijk verwijzen.’

Wat wil je bereiken met het project?
‘We gaan de filmpjes gebruiken in de eigen gemeenten en verspreiden via social media. Voor mensen in gemeenten zijn op de website bij ieder filmpje toerustingsmateriaal, prikkelende blogs, gespreksvragen en bijpassende boeken- en filmtips te vinden. Hiermee kunnen diensten worden ingericht en gespreksgroepen en kringen worden georganiseerd. Ieder filmpje heeft allerlei haakjes waarmee je met elkaar een goed gesprek kunt voeren: waar maak jij je zorgen over? Waar schaam jij je voor en waar ben je trots op? Welke rol zouden wij als kerken moet pakken in de huidige tijd?

Voor mensen die de filmpjes tegenkomen op social media moet het materiaal niet primair gaan over kerk en geloof, maar wel helpen om duiding te vinden. Op onze website moeten mensen dingen tegenkomen over hoe ze in het leven zouden kunnen staan. Het bereik via social media is in principe oneindig. Dat wordt enorm gestimuleerd als we met zijn allen die filmpjes gaan delen en doorsturen naar andere mensen. We gaan proberen the talk of the town te worden en zo ons maatschappelijke profiel en onze naamsbekendheid te vergroten. Immers: hoe minder wij zichtbaar zijn, hoe minder goed mensen ons kunnen vinden. Ik ben ervan overtuigd dat als onze boodschap goed is, mensen vanzelf naar ons toe komen.’

Michel Peters