Mijn God is verwondering

In de geloofsbelijdenis van 2006 van de Remonstranten staat het woord ‘verwondering’. Met dit woord als uitgangspunt wil ik graag mijn toetreding tot de Remonstranten (in Leiden) toelichten. “Mijn God is verwondering” zou ik inhakend op de landelijke campagne kunnen zeggen.

Fascinatie voor het leven

Verwondering is de kosmos aanschouwen en weten dat ik in de kosmos ben, en de kosmos in mij. We zijn immers allemaal gemaakt van sterrenstof. Verwondering is het gevoel van ontzag en fascinatie dat je hebt bij het zien van de sterrenhemel, maar ook van het plantje dat tussen het beton zich een weg zoekt naar het licht en zo uitdrukking geeft aan het leven.

Het boek van de natuur spreekt voor mij van een creatieve geest met een groot gevoel voor schoonheid. Noem deze Geest God zo je wilt. Deze Geest is de bestaansgrond van alle dingen, is het geheel dat meer is dan de som der dingen, is vrouwelijk en mannelijk en overstijgt deze begrippen tegelijk.

Geloof komt voort uit verwondering en is meer dan verstandelijk aannemen van dogma’s. Geloof is geleefd vertrouwen dat zich uit in een positieve en open houding naar de wereld, het leven en de ander. Met de Ierse dichter en priester John O’Donohue meen ik dat geloof je leven moet verrijken en dat alles wat het in een kwelling verandert de naam ‘verlossing’ niet waard is.

God in de medemens

God is ook te vinden in de medemens. Ieder mens maakt deel uit van een netwerk van relaties. Waar mensen gevangen zitten in systemen die leiden tot onderdrukking en lijden wordt er een appèl op ons gedaan, spreekt God, om deze aan de kaak te stellen, te ontmantelen en om rechtvaardigheid, menswaardigheid en vrijheid te herstellen.

Binnen de geloofsgemeenschap vinden we elkaar in het zoeken naar zin en waarheid. De leden zoeken elkaar niet uit, maar zijn elkaar gegeven om elkaar aan te spreken en om aangesproken te worden. Om samen de grootste gemene deler te vinden die ons bindt en onze individuele verschillen te respecteren.

Ik richt mijn eigen leven in

Vrijzinnigheid is belangrijk. Niemand kan immers bepalen wat je gelooft en hoe je dit geloof vormgeeft. Als modern mens waardeer ik de wetenschap en leg mijn oor te luisteren bij wat er vanuit andere tradities dan de mijne wordt aangereikt. Vrijzinnigheid laat de gelovige ook de keus hoe het eigen leven in te richten en relaties aan te gaan met wie hij/zij wil.

Met mijn keuze voor de Remonstranten kies ik voor een geloofsgemeenschap die geworteld is in de christelijke traditie, deze op eigen wijze vormgeeft en interpreteert en met open vizier de wereld tegemoet treedt. Die de woorden en het leven van de man van Nazareth als uitgangspunt neemt en daarmee probeert de vertaalslag te maken naar het hier en nu, de voorlopigheid van ons weten erkennend.

De bijbel is het verhaal van mensen en geen bron van in beton gegoten geloofswaarheden of dogma’s. De tekst mag bevraagd worden, maar kan ook bevragen, irriteren en uitdagen.