Vooruit handelen

Ik keek op tv naar VPRO’s Tegenlicht (5 april 2020, 22.15 uur NPO2) over Virus vergezichten. Het ging over een nieuwe, betere wereld na corona. Trendwatcher Lidewij Edelkoort sprak haar verwachting uit dat na het virus een aantal dingen anders gaan: dat we minder reizen, creatiever zijn, meer betrokken op elkaar. Dat het grote geld en de grote verleiding van reclame, die ons goedkope wegwerpartikelen aansmeert, niet meer centraal staan in ons leven. Dat we spullen meer waarderen en herstellen en uitlenen.

Psychiater Dirk de Wachter sprak de hoop uit dat zingeving, reflectie, aandacht voor elkaar, een boost zouden krijgen. Hij verwacht dat wij elkaar meer gaan aanraken. Hij zag een ware revival van de free hug – beweging voor zich.

Moed om (vooruit) te dromen

Ik werd blij van deze uitzending. Niet alleen van de oprechte hoop die eruit sprak, maar ook van de moed om alvast vooruit te dromen. Een stapje verder gaan mensen die de toekomst die ze graag wensen dichterbij  brengen door er alvast naar te handelen. Zoals de dichter/schrijver Ilja Leonard Pfeijffer, die vanuit een zwaar getroffen Genua meldt dat hij met zijn vriendin een feestdiner thuis houdt en daarvoor zijn driedelig pak aantrekt – als waren ze in een chic restaurant.

Of zoals mijn overgrootmoeder, die in het Jappenkamp het haar van haar kleindochter (mijn moeder) was blijven vlechten en erop stond dat ze de tafel van twaalf leerde, in het Frans! Of zoals Jezus, die al tijdens het laatste avondmaal vooruit kijkt en zijn leerlingen toerust en voorbereid voor de periode na zijn dood. Kijk, zo doe je dat als ik er niet meer ben: wees dienstbaar aan elkaar, heb elkaar lief, durf de minste te zijn. Daarmee stellen we God present.